အတြဲ (၃)၊ အမွတ္ (၁၄) တနလၤာေန႔၊ ၇ - ၄ - ၂၀၁၄
SNLD စုိင္းညြန္႔လြင္ ေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္
ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာ ျပည္ေထာင္စု ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးေပၚထြန္းေရးအတြက္
တုိင္းရင္းသားပါတီအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းမႈမ်ား
ျပဳလုပ္ရန္ ဒီလႈိင္းက ရည္မွန္းထားသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရွမ္းတုိင္းရင္းသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (SNLD) အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး စုိင္းညြန္႔လြင္ ႏွင့္ ပထမဆုံး ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သည္။
+ + +
ေမး။ ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဆရာတုိ႔ မဝင္ခဲ့ဘူး။ ခုက်င္းပမယ့္ ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ ဝင္မယ္လုိ႔ ၾကားသိရပါတယ္။ ၂၀၁၀ နဲ႔ ၂၀၁၄ အၾကား ဘယ္လုိျခားနားမႈေတြအေပၚ ဆရာတုိ႔ သုံးသပ္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသလဲ။ ဘယ္အတုိင္းအတာထိ ဝင္ေရာက္ အေရြးခံသြားႏုိင္မလဲ။
ေျဖ။ ။ ၂၀၁၀ တုန္းက ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္တာ အေၾကာင္းႏွစ္ခ်က္ရွိတယ္။ ပထမအခ်က္က ဆရာတုိ႔လုိ ရွမ္းေခါင္းေဆာင္ေတြ ေထာင္ထဲမွာရွိေနတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ မၾကိဳက္ဘူး။ အဲဒီ့ႏွစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျပန္လြတ္လာတယ္။ ပါတီလည္း ျပန္မွတ္ပုံတင္ျဖစ္တယ္။ ခု ၂၀၁၄ မတုိင္ခင္ကတည္းက ျမိဳ႕နယ္ေပါင္းစုံ ပါဝင္တဲ့ ပါတီညီလာခံ လုပ္ပါတယ္။ အဲဒီညီလာခံမွာ အေသးစိတ္ေဆြးေႏြးေတာ့ ကုိယ္စားလွယ္အမ်ားစုရဲ႕ သေဘာထားက ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖုိ႔ သေဘာတူတယ္။ ဟုိတုန္းက မဝင္ဘူးဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပယ္လုိက္ျပီေပါ့။
၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပတဲ့အခ်ိန္ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနနဲ႔ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနခ်ိန္ထုိးလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ၂၀၁၅ မွာ တစ္ျပည္လုံး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ္၊ ဘာမယ္ ေလွ်ာက္ေျပာရင္ မွားမယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ အဲဒီ့အခ်ိန္က်မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နယ္ေျမေတြမွာရွိတဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈ၊ ေတာင္းဆုိမႈ၊ လုိအပ္မႈေတြ ၾကည့္ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၁၅ မွာ ဘယ္လုိမွမေရွာင္လြဲႏုိင္တဲ့အခ်က္ တစ္ခ်က္ ရွိတယ္။ အနည္းဆုံး (၃)ေနရာဝင္ရမယ့္ကိစၥပါ။ ပါတီအသက္ရွင္ေရးအရ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဝင္ရမယ္။ ယုံခ်က္ခ်က္အရ မဝင္ဘူးဆုိရင္ ပါတီမွတ္ပုံတင္ပ်က္သြားမယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္သြားခဲ့ျပီးျပီ။ ေနာက္ထပ္ မျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလုိ ျဖစ္မွာစုိးတဲ့အတြက္ က်ားျဖဴပါတီလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေမြးခဲ့ျပီးျပီ။ ခု အေျခခံဥပေဒျပင္ဖုိ႔ အားလုံးေျပာေနၾကျပီ။ မျပင္ဘူးလုိ႔ မေျပာတဲ့သူက မရွိဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဘဲ ေနတဲ့ပါတီဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ပါတီပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီညီလာခံမွာ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖုိ႔ သေဘာတူတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္က က်သြားတယ္။
ခုၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ သိထားခ်က္အရဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျပည္နယ္မွာ (၄)ေနရာ လြတ္ပါတယ္။ ျပည္သူ႔လြႊတ္ေတာ္ (၁)ေနရာ၊ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ (၃)ေနရာပါ။ နယ္ေျမမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကုိ သေဘာထား ေမးထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဝင္ခ်င္သလား၊ မဝင္ခ်င္ဘူးလား။ ဝင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ သြားေဆာင္ရြက္ေပးပါမယ္။ ဝင္မယ္ဆုိ လူရွိျပီလား၊ ေငြေရးေၾကးေရးအစ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမးထားပါတယ္။ ၾကားျဖတ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဓိက မထားပါဘူး။ ေျခစမ္းပြဲလုိ႔ပဲ သေဘာထားပါတယ္။
ေမး။ ။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ အန္ကယ္လ္ ၂၀၁၅ ဆုိတဲ့ ကာလယႏၲရားႀကီး ဆုိက္ေရာက္လာမွာပဲ။ အဲဒီ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ Free and Fair ျဖစ္မယ္လုိ႔ ဆရာထင္မိရဲ႕လား။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာတုိ႔ SNLD ဆုိတာ တကယ့္ရွမ္းတုိင္းရင္းသားပါတီႀကီးမုိ႔ ဘယ္အတုိင္းအတာထိ ဝင္ႏုိင္မယ္လုိ႔ တြက္ခ်က္မိပါသလဲ။ ၂၀၁၅ မွာဆုိ ပါတီႀကီးေတြက တစ္ႏုိင္ငံလုံးျပိဳင္မယ္ဆုိရင္ ျပည္နယ္ေတြမွာေတာ့ သက္ဆုိင္ရာတုိင္းရင္းသားပါတီေတြကုိ ဦးစားေပးသင့္တယ္၊ ညိွႏႈိင္းသင့္တယ္ စသျဖင့္ဆုိၾကတယ္။ ဆရာ့ရဲ႕ သေဘာထားေလး သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ Free and Fair ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၁၄ မွာလည္း Free and Fair ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ၂၀၁၅ လုိ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲၾကီးမွာေတာ့ Free and Fair ျဖစ္မယ္လုိ႔ မထင္ဘူး။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဝင္ျဖစ္ရင္ ရွမ္းျပည္နယ္ကုိပဲ အဓိကထားရမွာပါ။ ျပည္နယ္ေတြမွာ ပါတီႀကီးေတြအေနနဲ႔ ဝင္မျပိဳင္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတာေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒါကုိ သေဘာမတူပါဘူး။ သူ႔မွာ ဆႏၵရွိရင္ ဝင္ၿပိဳင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ၿပိဳင္ဘက္အေနနဲ႔ သေဘာထားပါတယ္။ ကုိယ့္စည္းရုံးေရးနယ္ေျမမွာ ကုိယ္ပုိင္ရင္ ဝင္ၿပိဳင္ရမွာေပါ့။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရးထက္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အဓိကထား လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ခဲ့တဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္တြင္း ျပင္ဆင္ေရးကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မသြားဘူး။ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပျပင္ဆင္ေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမင္တာက ေရြးေကာက္ပြဲတစ္ခုတည္းနဲ႔ ဒီတုိင္းျပည္ရဲ႕ျပႆနာေတြကုိ မေျဖရွင္းေပးႏိုင္ဘူး။ တကယ့္ျပႆနာအရင္းခံျဖစ္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးသာလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ျပႆနာအားလုံးကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မွာပါ။ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးမွာလည္း ခုလုိလႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေကာ္မတီေလးဖြဲ႕ျပီး စဥ္းစားအၾကံျပဳရုံနဲ႔ ျပီးသြားမယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မယုံၾကည္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျဖစ္ေစခ်င္တာကေတာ့ အားလုံးပါဝင္တဲ့ all inclusive ေပါ့ဗ်ာ။ အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံ ပါဝင္တဲ့ အစည္းအေဝးႀကီးကေန ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ရဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ တခ်ိဳ႕က ဒါကို စိတ္ကူးယဥ္မဲ့အိပ္မက္လုိ႔ ေျပာခ်င္ ေျပာမယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီနည္းလမ္းက အားလုံးအဖုိ႔ ေခၽြးထြက္ေရာ၊ ေသြးထြက္ေရာ အနည္းဆုံးျဖစ္ေစမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တယ္။ စစ္ပြဲထက္စာရင္ ေဆြးေႏြးပြဲက အေကာင္းဆုံးပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့ အဲဒီ့ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ရရင္ အဲဒီ့ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ဟာ အေျခခံဥပေဒပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ဆရာေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံသေဘာတူညီခ်က္ဆုိတာ ပင္လုံလုိ ျပည္ေထာင္စုညီလာခံရဲ႕သေဘာတူညီခ်က္ကုိ ေျပာတာလား။ ဘယ္လုိအဆင့္အတန္းမ်ိဳးလဲ။
ေျဖ။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ အဲဒီ့ ျပည္ေထာင္စုညီလာခံမ်ိဳးက အားလုံးသေဘာတူညီခ်က္ကုိ ဆုိလုိတာပါ။ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကုိ အစားထုိးဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ပင္လုံစာခ်ဳပ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖုိ႔ စာခ်ဳပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခုလည္း အားလုံးလုိလုိက အဲဒီ့လုိင္းကုိ သြားေနၾကပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္က သြားဖုိ႔ေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လႊတ္ေတာ္ကုိ မပစ္ပယ္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ လႊတ္ေတာ္အမတ္လည္း ပါမယ္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္ရဲ႕ မိခင္ပါတီလည္း ပါမယ္ဆုိရင္ အားလုံးသေဘာတူညီခ်က္ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ျဖစ္လာရင္ ခုနက အခက္အခဲေတြအားလုံးကုိ ျမန္ျမန္ေက်ာ္လႊားႏုိင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဆရာေက်ာ္ဝင္းကေတာ့ ႏုိင္ငံေရး မဟာဗ်ဴဟာ ပဋိဥာဏ္လုိ႔ စကားလုံးႀကီးေတြနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူၿပိန္းနားလည္ေအာင္ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ပဲေပါ့ဗ်ာ။ ဒီႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္က အေျခခံဥပေဒျဖစ္တယ္။
ေမး။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ေလးပြင့္ဆုိင္ေတြ႕ဆုံေရး ဖိတ္ၾကားထားတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အဲဒါလည္း ဆရာေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတြအတြက္လုိ႔ ဆိုရမွာပဲ။ ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ျပည္သူေတြရဲ႕အသံ ဘဝဂ္ညံေနခ်ိန္မွာ အစုိးရနဲ႔စစ္တပ္ရဲ႕ အေနအထားက အားရစရာ မရွိသလုိဘဲ။ အဲဒီ့အေပၚေကာ ဆရာ ဘယ္လုိျမင္မိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ထင္ရွားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ခုနက ေလးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးမႈက လုိပါတယ္။ ဒီေလးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးေရးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လဲ ေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ပုံလုပ္နည္းေတာ့ လုိတာေပါ့ေနာ္။ တကယ္လုိ႔ ေပၚေပၚထင္ထင္ေဆြးေႏြးပြဲမဟုတ္လည္း၊ ဘာမွမထုတ္ျပန္လည္း ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္မယ္ ဆုိရပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတာေတာ့ အေကာင္းဆုံးေပါ့။ နည္းနည္းေလးေစာင့္ၾကည့္စရာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ခုလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တစ္ျပည္လုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲရာမွာ အစုိးရက (၃)ဦး၊ လႊတ္ေတာ္က (၃)ဦး၊ တပ္မေတာ္က (၃)ဦး ပါလာတယ္။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူလက္မွတ္ေရးထုိးျပီးရင္ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ ဆက္လာမယ္။ အဲဒီ့ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာလည္း ၂၀၁၅ မွာ ဒီအစုိးရမဟုတ္ဘဲ အျခားအစုိးရျဖစ္လာရင္ ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ေအာင္ လႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒအျဖစ္ တည္ရွိေနသည္အထိ ေဆာင္ရြက္ထားမယ္။ ဒါဆုိရင္ အစုိးရေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း၊ လူေတြ ဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ဟာ ဆက္ျဖစ္သြားမယ္။ ခုဆုိ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တပ္မေတာ္က ပါလာျပီ၊ လြႊတ္ေတာ္ကလည္း ပါလာျပီးဆုိေတာ့ ဘယ္ေလာက္အထိ အလုပ္ျဖစ္မလဲ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။
ေမး။ ။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးပတ္သတ္လုိ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕အစည္းေတြ (NCCT) အေနနဲ႔ လက္မွတ္ထုိးဖုိ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီ။ ခု မူေဘာင္ေတြဆြဲတဲ့အခါမွာလည္း သူတုိ႔ဆြဲျပီးျပီလုိ႔ သိရပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ MPC အေပၚ ေဝဖန္ျပစ္တင္မႈေတြလည္း ၾကားေနရပါတယ္။ အဲဒီ့အေပၚ ဆရာ ဘယ္လုိနားလည္သုံးသပ္မိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ နားလည္မႈလြဲမွာစုိးလုိ႔ ရွင္းျပရင္ NCCT အေနနဲ႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ျပီဆုိတာက သူတုိ႔အခ်င္းခ်င္းညွိလုိ႔ရျပီလုိ႔ ေျပာတာပါ။ အဖြဲ႕ဝင္အားလုံး သေဘာတူညီခ်က္ရေအာင္ ညွိဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ပါဘူး။ ခု (၂၀၁၄ ဧၿပီ ) ၁ ရက္ေန႔နဲ႔ ၂ ရက္ေန႔မွာ ေဆြးေႏြးျပီး မူၾကမ္းတစ္ခု ဆြဲခဲ့ျပီးျပီ။ ခု ဒါကုိ ကုိင္ျပီး အစုိးရနဲ႔ ဆက္ေဆြးေႏြးမယ္။ အစုိးရဘက္က မူၾကမ္းဘယ္လုိရွိလည္း မသိဘူး။ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ေအာင္ျမင္ဖုိ႔၊ ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ သေဘာတူညီမႈရဖု႔ိဆုိတာ ကုိယ့္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု အက်ိဳးအတြက္ မဟုတ္ဘဲ တစ္ႏုိင္ငံလုံး၊ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံး အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ရည္ရြယ္မွ ျဖစ္တာပါ။
MPC စလုပ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းတုိ႔ ေတြ႕ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ သူတို႔ ကုိယ္သူတုိ႔ Neutral Institution ေပါ့။ ဘယ္ဘက္မွမပါတဲ့ ၾကားေနေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ရင္း လုပ္ရင္း နဲ႔ပါတီအားလုံး၊ လူေတြအားလုံးက သူတုိ႔ဟာ အစုိးရရဲ႕ Mechanism တစ္ခုလို႔ ျမင္ကုန္ၾကတယ္။ သူတို႔အတြက္ နစ္နာတယ္။ သူတုိ႔နစ္နာသလုိ သူတို႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးကလည္း မေအာင္ျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ ယုံၾကည္မႈ trust မရေတာ့ အက်ိဳးမရွိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း ဒီအေပၚမွာ နစ္ေမ်ာေနသလား မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ နစ္ေမ်ာတယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ အဲဒါကုိ ျပဳျပင္သင့္တယ္။ ခုမွ ျပင္မယ္ဆုိလည္း ေနာက္ေတာ့ က်ေနျပီ။ သူတုိ႔က သမၼတကုိပဲ အၾကံျပဳႏုိင္ေတာ့တယ္။ အျခားဘယ္သူကုိမွ မျပဳႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေနာက္တုိင္းျပည္မွာ အေရးတႀကီးလုိအပ္ေနတာက ၾသဇာတိကၠမႀကီးတဲ့၊ ၾကားေနတဲ့၊ ႏွစ္ဖက္စလုံး ေလးစားတဲ့ ပုဂိၢဳလ္လုိအပ္ေနတယ္ဗ်။ အဲဒီ့ပုဂၢိဳလ္က မရွိေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ဖြဲ႕လုိတယ္။ အဲဒီ့အဖြဲ႕အစည္းကလည္း မေတြ႕ေသးဘူး။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္....။
မုိးထြန္း
+++++++
ဒီလႈိင္း စာေစာင္
အတြဲ (၃) အမွတ္ (၁၅) တနလၤာေန႔၊ ၂၁ - ၄ - ၂၀၁၄
SNLD စိုင္းညြန္႔လြင္ ေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္
ေမး။ ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ တရားဥပေဒစုိးမုိးေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ပဲ။ ဒီၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ထည့္သြင္းရမယ့္အစား မပါေအာင္လုပ္ထားလားလုိ႔ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။
ေျဖ။ ။ အဲဒါေပါ့ ခုနက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ဘက္ေတြဆုိတာ။ ဘက္ကုိ တြက္ေနတာကုိး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အဲဒီ့တရားဥပေဒစုိးမုိးေရးႏွင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေကာ္မတီမွာ ဥကၠ႒လုပ္တယ္ဆုိတာ အဲဒီ့ အတြက္ ႀကိဳးစားေနတာလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ အဲဒီ့မွာ ျဖစ္တဲ့ျပႆနာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အစုိးရဘက္က၊ MPC ဘက္က ၾကားလူလုိ႔ ဘယ္လုိမွမျမင္ႏုိင္ဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ အတုိက္အခံ ေခါင္းေဆာင္လုိ႔ပဲ ျမင္ေနတာ ျပႆနာပဲ။ ခုလည္း လုပ္ရင္ ဟုိဘက္က အေရာင္အေသြးျဖစ္သြားတယ္။ ကုိယ့္ အေရာင္အေသြးကုိ ေျပာင္းဖုိ႔ဆုိတာ ခက္သားပဲ။
ေမး။ ။ ဒါနဲ႔ ဆရာတုိ႔ SNLD နဲ႔ SNDP က်ားျဖဴရဲ႕ေပါင္းစည္းေရးေရာ ဘယ္လုိရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ သူတုိ႔က ေနျပည္ေတာ္ Unison ဆုိင္မွာ ေဆြးေႏြးဖုိ႔ခ်ိန္းတယ္။ ရွမ္းျပည္က က်န္တဲ့အဖြဲ႕ေတြ ရွမ္းျပည္မွာ ေဆြးေႏြးစရာေနရာေတြ ဒီေလာက္မ်ားတာ ဘာေၾကာင့္ အဲဒီ့မွာလုပ္ရလဲလုိ႔ complain တက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ဆီ အေၾကာင္းၾကားလုိက္တယ္။ ဒီလုိခ်ိန္းရင္း ခ်ိန္းရင္းနဲ႔ ေမ ပထမပတ္မွ ေတြ႕ဖုိ႔ရွိတယ္။ ေဆြးေႏြးရင္ေတာ့ ဘာေတြျဖစ္မလဲ မေျပာတတ္ဘူး။
ေမး။ ။ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကုိ ဆရာတုိ႔လည္း အာရုံစုိက္လုပ္ေနတယ္ေျပာပါတယ္။ ဆရာတုိ႔အေနနဲ႔ေရာ ဘယ္လုိအစီအစဥ္ေတြ ရွိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ Low pofile အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စလုပ္ေနပါတယ္။ အႀကိဳႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြ လုပ္ေနပါတယ္။ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ကုိယ္နဲ႔တူတဲ့သူေတြအထဲ ညိွေစခ်င္တယ္ေလ။ မတူတဲ့သူေတြကုိ ရန္ဘက္လုပ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ မတူတဲ့သူေတြနဲ႔ညိွရင္ မလုိအပ္ဘဲၾကာေနမွာစုိးလုိ႔ တူတဲ့သူေတြ အရင္ညိွ တာပါ။ အားလုံးပါဝင္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္ပဲ လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ အစုိးရကုိယ္တုိင္ ပါဝင္ ကမကထလုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒါမွ အားလုံးပါဝင္လာမွာပါ။
ခုက ေတာ္လွန္ေရးကာလ မဟုတ္ဘူးေလ။ တည္ေဆာက္ေရးကာလ ပါ။ state building ကာလပါ။ တူတဲ့သူေရာ၊ မတူတဲ့သူေရာ ေဆြးေႏြးရမယ္။ ျငင္းခုံတာေတြ ရွိေပမယ့္ ျငင္းခုံတာ အႏၲရာယ္မရွိပါ ဘူး။
ေမး။ ။ ၂၀၁၅ မတုိင္ခင္ ဖြဲ႕စည္းပုံျပင္ဆင္ေရးရဲ႕ ခရီးေရာက္မႈကုိ ဆရာတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ေမွ်ာ္မွန္းမိသလဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သမၼတျဖစ္ေရးအပါအဝင္ေပါ့။
ေျဖ။ ။ အခက္အခဲ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၅၉(စ) ကုိ ျပင္ဖုိ႔ ခက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ ေျပာရရင္ ခုလုိကြက္တိကြက္က်ားလုပ္ေနမယ့္အစား ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္က ပုိျမန္မယ္လုိ႔ ထင္တယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေပမယ့္ ဒီလုိင္းက ပုိျမန္မယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲ မွာ လုပ္ထားပုံက ျပင္ဆင္ေရးအတြက္ ခရီးတြင္ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ႀကီးခက္တယ္။ သမၼတျဖစ္ဖုိ႔ဆုိရင္ ဒီေလးေယာက္ထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ေတာ္ေတာ္အေျခအေနနည္းတယ္။ လူထုက ဆႏၵရွိရဲ႕သားနဲ႔၊ ေထာက္ခံရဲ႕သားနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပုံက တားဆီးထားသလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ ၅၉(စ)က လူထုအေနနဲ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ကုိ တင္မရေအာင္ လုပ္ထားတာပါ။
ေမး။ ။ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကုိသြားဖုိ႔ တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ခုလည္း ေမွ်ာ္မွန္းေျပာဆုိေနၾကပါတယ္။ အဲဒီ့ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကုိသြားဖုိ႔ အဓိက အခက္အခဲစိန္ေခၚမႈေတြကုိလည္း သုံးသပ္ေျပာပါဦး။
ေျဖ။ ။ အခက္အခဲေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ အခက္အခဲကုိေၾကာက္လုိ႔ မလုပ္ဘဲေတာ့ မရပါဘူး။ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကုိ သြားဖု႔ိဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္အေပၚ တည္တာဗ်။ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆုိတာ တုိင္းရင္းသားေတြအားလုံးက ေျပာလာတယ္။ NLD ကလည္း ေျပာတယ္။ ခုလို အင္အားႀကီးတဲ့သူေတြေျပာလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတာင္ ေျပာစရာမလုိေတာ့ဘူး။ အရင္တုန္းကေတာ့ အဲဒါ ေျပာရင္ အဖမ္းခံရတယ္။ ဖယ္ဒရယ္သြားဖုိ႔ဆုိတာလည္း ခုနကေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ဆီ ျပန္ ေရာက္လာတယ္။ အားလုံးက အဲဒီ့မွာ သြားျပီးဆုံမွတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ေဆြးေႏြးရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ေဆြးေႏြးမႈေတြ မေအာင္ျမင္လုိ႔ လက္နက္ေတာ္လွန္မႈေတြ ေပၚလာရတာပါ။
ခုလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္မႈေတြကုိ ၾကည့္လုိက္။ ဘာေၾကာင့္ လူမ်ိဳးစုေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ေနလဲ။ ABSDF ကလြဲရင္ေပါ့ေလ။ အဲဒါကုိက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ စဥ္းစားသင့္တယ္။ ျမန္မာျပည္ေျမပုံႀကီးကုိ ၾကည့္လုိက္ရွိရင္ ျမင္းခြာပုံစံမ်ိဳး ျပည္နယ္ေတြက ကာကြယ္ထားတာဗ်။ ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့လက္နက္ေတြက ျပည္ပအိမ္းနီးခ်င္းႏုိင္္ငံေတြကုိ ခ်ိန္ထားရမွာ။ ခုေတာ့ လက္ေတြ႕မွာ အဲဒီ့လက္နက္ေတြက အတြင္းကုိ ျပန္ခ်ိန္ေနရတယ္။ ဒါကုိ ဒီအတုိင္းပဲ ထားရတာ သိပ္ၾကာလာျပီ။ မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ေျဖရွင္းသင့္ျပီ။
ေမး။ ။ ျပည္တြင္းကုိ ျပန္ခ်ိန္ေနရတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းကုိရွင္းမွ အေျဖရႏုိင္မွာမုိ႔ အဲဒီ့အေျခခံအေၾကာင္းရင္းေလးကုိလဲ ေျပာျပေပးပါလား။
ေျဖ။ ။ ခုလို မျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ ဖယ္ဒရယ္စစ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႔ လုိတယ္။ ဖယ္ဒရယ္ျဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ တန္းတူညီမွ်ရွိဖုိ႔လုိတယ္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈဟာ တန္းတူညီမွ်ျဖစ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ၾကည့္ေလဗ်။ စစ္ပြဲေတြအေၾကာင္းျပၿပီး ျပည္နယ္ေတြမွာ စက္ရုံ၊ အလုပ္ရုံ မေဆာက္လုိ႔ ျပည္နယ္ေတြမွာ စက္ရုံ၊ အလုပ္ရုံသမားမရွိသေလာက္ဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ေလာက္ၾကီးတဲ့ျပည္နယ္မွာေတာင္ အဂၤလိပ္ေခတ္က လုပ္သြားတဲ့ နမၼတူေဘာ္တြင္းေလာက္ပဲ ရွိတာ။ ရွိသမွ်ႏုိင္ငံပုိင္လုပ္ငန္းက ျပည္မမွာပဲရွိေတာ့ ျပည္နယ္ေတြမဖြံ႕ၿဖိဳးၾကဘူးေပါ့။ လက္နက္ကုိင္ပဋိပကၡပဲ ရွိၿပီး တရားဥပေဒစုိးမုိးမႈလည္းမရွိေတာ့ ဥပေဒမလြတ္ကင္းတာေတြပဲ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ရတယ္ေပါ့။ ဒါေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ရွင္းျပရမယ္။ တုိင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရးဆုိရာမွာ ဒါအေရးၾကီးတာပဲ။ ခုနက ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ျပႆနာက အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့ဘူး။ လႊတ္ေတာ္ထဲ တစ္ခုထဲမွာပဲ လုပ္ေနတယ္ဆုိရင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ လစ္လ်ဴရႈသလုိ ျဖစ္ေန တယ္။ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဟာ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕လက္ငင္းႏုိင္ငံေရးလုိအပ္ခ်က္မွာ တစ္ခုပါတယ္။ မလုပ္လုိ႔ မရဘူး။
ေမး။ ။ ကၽြန္ေတာ္ စုိးရိမ္တာက ၆၂ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းေတာ့ တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖုိ႔ လက္ႏွစ္လုံးအလုိဆုိၿပီး တုိင္းရင္းသားအေရးကုိ အေၾကာင္းျပဆင္ျခင္ေပးခဲ့တယ္။ တုိင္းရင္းသားအေရးတုိ႔ကုိ စစ္တပ္က အေၾကာင္းျပဆင္ေျခေပး ႀကီးစုိးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ခုတုိင္းရင္းသားအေရးကုိ စစ္တပ္က ဘယ္ေလာက္ေျပလည္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားမလဲလုိ႔ ဆရာ ေမွ်ာ္လင့္မိပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါကေတာ့ သူတုိ႔ဘယ္ေလာက္မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ရွိသလဲ၊ တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိသလဲဆုိတာအေပၚ မူတည္ ပါတယ္။ ၆၂ အာဏာသိမ္းေတာ့ တုိင္းျပည္ေခ်ာက္ထဲက်ဖုိ႔ လက္တစ္လုံးအလုိလုိ႔ ေျပာတယ္။ တကယ္ေတာ့ တုိင္းျပည္ေကာင္းဖုိ႔ လက္တစ္လုံးအလုိေလးမွာ ဖ်က္ဆီးလိုက္တာပါ။ အဲဒီ့ ၆၂ ကစလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းျပည္ ဘာျဖစ္သြားလည္း စဥ္းစားဉာဏ္ရွိတုိင္း သိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ စီးပြားေရးၾကည့္မလား၊ ပညာေရးၾကည့္မလား၊ က်န္းမာေရး ၾကည့္မလား အဘက္ဘက္ကက်ဆင္းေနပါတယ္။ တုိင္းျပည္ရဲ႕အဆင့္ အတန္းၾကည့္ရင္ အားလုံးသိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ တကယ္ရွိတယ္၊ တုိင္းျပည္အက်ိဳးတကယ္လုိလားတယ္ဆုိရင္ ဒီအတုိင္းဆက္ေလွ်ာက္လုိ႔မရဘူးဆုိတာ သိရပါမယ္။ ခုဆုိ အာဏာသိမ္းမွာ မေၾကာက္ပါဘူး။ သိမ္းမွာတာ သိမ္းေတာ့ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ရမွာပဲ။
ေမး။ ။ ဆရာကေျပာတဲ့အထဲမွာ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ဆုိတာကုိ အေလးအနက္ထားေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ့အတြက္ အဓိကစိန္ေခၚမႈေတြက ဘာေတြလည္းခင္ဗ်ာ။
ေျဖ။ ။ အဓိက အခက္အခဲစိန္ေခၚမႈေတြကေတာ့ အစြဲေတြ၊ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ေဝဒနာေတြ၊ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ဒုကၡေတြေပါ့။ ဒါေတြကုိ ဒီႏုိင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ျပည္သူေတြအတြက္ ဦးစားေပး First Priority ထားမယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ေဆးေၾကာႏုိင္ရမယ္။ ခုဟာက ႏုိင္ငံကုိခ်စ္တယ္၊ တိုိင္းျပည္ခ်စ္တယ္ဆုိေပမယ့္ ကုိယ့္အဖြဲ႕အစည္းက ပထမျဖစ္ကုန္တယ္။ လက္ငင္းေျဖရွင္းရမယ့္အေရးက ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ပဲ။ အဲဒါကုိ မလုပ္ႏုိင္ရင္ ခုဆုိ တျဖည္းျဖည္းအက်ဘက္ကုိ ေရာက္လာတယ္။ အရပ္ဘက္အစိုးရ တက္လာခ်ိန္မွာ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအခက္အခဲက လြတ္ထြက္မယ္လုိ႔ထင္ထားတာ ခု လြတ္မထြက္ႏုိင္ဘူး။ အရင္တုန္းကေတာ့ Sanction ရွိလုိ႔ စီးပြားေရးအခက္အခဲျဖစ္တယ္ ေျပာတယ္။ တစ္ခုမွ မရွိေတာ့ေကာ ဘာလုပ္ႏုိင္သလဲ။ ဘာမွ မလုပ္ႏုိင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္ဘာသာကုိယ္မတ္တပ္မရပ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ ေပၚေနတယ္။
ေမး။ ။ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ရဖုိ႔ အစြဲေတြ၊ ေဝဒနာေတြ၊ ဒုကၡေတြ ေလွ်ာ့နည္းေျပေပ်ာက္ရမယ္လုိ႔ ဆရာေျပာလုိက္တယ္။ ခု အက်ဘက္ဆီ ေရာက္ေနတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီ့ အစြဲ၊ ေဝဒနာ၊ ဒုကၡေတြ ပုိလာမွာေပါ့။ အဲဒီ့ေတာ့ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လာႏုိင္သလဲ။ တစ္စုံတစ္ရာေပါက္ကြဲမႈဆီ ဦးတည္သြားႏုိင္သလား။
ေျဖ။ ။ အဲဒါေတာ့ ခက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေျပာျပတတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ကံၾကမၼာေပၚလည္း တည္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ Obseve လုပ္ႏုိင္တဲ့အေနအထားက နိမ့္တယ္။ တုိင္းျပည္အစုိးရအေနနဲ႔ အခ်က္အလက္ေတြပုိၿပီး ျပည့္ျပည့္စုံစုံရႏုိင္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ ပုိလုပ္ဖုိ႔ သတိထားဖုိ႔ လုိမယ္။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာက တစ္အားကြာဟလြန္းတယ္။ အဲဒါ အႏၲရာယ္ႀကီးတယ္။
ခုနက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေျပာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတာင္ ေဝးသလုိလုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆႏၵ၊ ကၽြန္ေတာ့္လမ္းေၾကာင္းပါ။ ေခၽြးထြက္နဲ႔ ေသြးထြက္အနည္းဆုံးပါ။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေရးကိစၥဆုိတာ ကုိယ္တစ္ေယာက္တည္း လုပ္လုိ႔ရတာမဟုတ္ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က (၂)ခ်က္နဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်က္ လႊတ္ေတာ္မွာလုပ္တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကခ်င္လုိင္ဇာတုိ႔၊ ဘားအံတုိ႔မွာလုပ္တဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးေပါ့ဗ်ာ။ ႏွစ္ခုစလုံးက မျပတ္ဘူး။
ေမး။ ။ ၂၀၁၅ မွာ ဒီမုိကေရစီ မလုိလားတဲ့အင္အားစုေတြက ဘယ္လုိအႏၲရာယ္မ်ိဳးေတြ၊ ဘယ္လုိ ေထာင္ ေခ်ာက္ေတြနဲ႔ ထြက္ျပဴလာႏုိင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြက အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ၈၈ ကတည္းက တကယ့္ ဒူေပနာေပနဲ႔ ေဆာင္ရြက္လာသူေတြ၊ ဇြဲနဲ႔ေဆာင္ရြက္လာသူဘက္က တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အားနည္းေနျပီ။ ျပန္စိစစ္လုိက္ရင္ နည္းေနျပီ။ အရိပ္ေတြ၊ ေရႊရည္စိမ္ေတြ၊ အတုေတြ ရွိေနၿပီ။ သူတုိ႔က ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မွာပဲေလ။ မဝင္နဲ႔လုိ႔ မွေျပာမရတာ။ သူတုိ႔အေခၚ ဘက္ေပါင္းစုံထုိးစစ္ႀကီးကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြ ရင္ဆုိင္ရေတာ့မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရန္ဘက္လုိ႔ မသုံးခ်င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ၿပိဳင္ဘက္ေတြက ဘက္ေပါင္းစုံက ထုိးႏွက္တာကုိ ရင္ဆုိင္ရပါမယ္။ ေရႊရည္စိမ္ထားတဲ့ မီဒီယာေတြ၊ ပါတီေတြ၊ လူထုလူတန္းစား အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ဘာသာေရးအဖြဲ႕ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ စစ္မွန္တဲ့သူေတြက ေအာင္မွာပါ။
မုိးထြန္း
